ПРОГНОЗИ НА ВИКЕНД НАТПРЕВАРИТЕ

петок, 29 април 2011 г.

Калимеро нема правда!

„Ако ме сакаат сите тогаш нешто не е во ред со мене! Ако ме мразат сите тогаш повторно нешто не е во ред со мене! Затоа најдобро е да бидеш некаде на средината...“ – Тони Михајловски.
Започнувам со мислата која ја слушнав на „МКД Идол“, а ќе ви објаснам и зошто: Повеќето од вас, верувам ќе се сложат во нејзината точност. Ќе ја искористам како појдовна точка за да го доловам однесувањето на Жозе Мурињо. Веројатно и самиот Мурињо е свесен за фактот кој го носи горната мисла. Жозе е токму таков: Некои го сакаат премногу, други премногу го мразат. Да не навлегуваме во причините која група зошто го сака/мрази Жозе. Она што мене ме интересира е да го откриеме неговото однесување, неговата болна опседнатост со медиумите, неговата желба постојано да е во центарот на вниманието, опседнатоста со личниот успех...

Жозе на излезна врата од Реал?

Се случи Ел Класико III, доживеа дебакл. На навивачите на Реал не им остави ни цела недела да слават за триумфот во купот. Се испречи Барселона. Среде Мадрид трета година по ред каталонците се најсреќните луѓе на светот. Жозе Мурињо е тренер доведен со специјална задача: „Да се победи Барселона“! Жозе Мурињо задачата не ја исполни, барем не за оваа сезона. Токму во моментите кога скоро сите помислија дека Реал е способен да се бори – се случи нов удар. На своето буниште – одново демолирање, одново понижување. Кој е неговиот одговор? Сите се криви, освен тој самиот. Браво! Нападни ги сите така ќе се одбраниш себе си! Доста е!
Живееме во доба на интернет, развој на социјалните медиуми (Twitter, Youtube, FB), секое прваче може да ги погледне снимките од било кој натпревар, да спореди кадри, да зумира слики, да прочита што мислат упатените за натпреварите. Нема повеќе една камера и 3 репортери – целиот свет гледа. Веројатно наскоро ќе бидеме сведоци на воведување на технологија за судење офсајди и гол/-аут линиски сензори, но во нашиот век реално нема да дочекаме робот судија. Затоа постојано ќе бидеме во пост-наптреварски дискусии дали беше фаул, дали беше жолт, дали ја удри со рака, дали судијата е братучед на бекот на противникот, дали делегатот е комшија на портпаролот на клубот, дали косачот на трева задоцнил, дали одржувачот на прскалките шинал нога ... Можеби токму тој елемент, присуството на судија кој не може секогаш да биде во право го дава шмекот на фудбалската игра.
Мурињо дрско тргна против сето тоа. Тргна против судиите, тргна против УЕФА, тргна против целиот фудбалски свет. И тоа пазете – не во името на Реал Мадрид, во лична „Дон Кихотска“ борба. Факт за неверување, но реалност. Пазете: Никаде не слушнавме „Реал секогаш игра 10 наспроти 11 против Барселона“, туку „МОИТЕ екипи играат“! Лицемерно!
Ако ја следиме логиката на Жозе ќе дојдеме до неизбежен заклучок: Во УЕФА (и Шпанија) постојат две групации со иста цел – првата да ја направи Барселона најдобра, и втората да го уништат Мурињо. Цели судиски школи во некое минато време биле обучувани против Мурињо, да судат на негова штета, а во корист на Барселона. За жал претходното е премногу тенко за верување.  Еве ги вистинските заклучоци за крај:
1)      Ако секогаш твоите екипи остануваат со 10мина против Барса поверојатно е дека ти си проблемот. Не може 17 судии од различни земји, региони и покраини да бидат приврзаници на Барселона. Можеби твојата тактика е играчите да играат на раб на жолт картон при секој старт, можеби противниците ти се пребрзи па мораш да ги забавиш (ако не успее високата или каллива трева) ...
2)      Ако речеш зошто? Зошто? Зошто? И ако продолжиш Овребо, Штарк, Андрес Фриск!? Да веднаш ќе добиеш одговор: Зошто Бенгуренса? Зошто Мерк? Зошто Мехуто Гонзалез? Не сакам да развлекувам, но доколку сте упорни на секое обвинување за судиска помош на Барселона, за одлука на штета на „екипа на Мурињо“ ќе ве почестам со видео материјал со иста содржина во корист на екипите на Мурињо. Повелете напишете одговорот брзо ќе го добиете!
3)      Ако играчите на Барселона ги нарекуваш „актери“ поради тоа што глумеле на 1 натпревар. Ќе речам да во право си. Покажи ми пример на глума на играч на Барса, ќе ти најдам пута 5 исти случаи како твој играч симулира. Да не заборавам дека во конкуренција имаме и номинирани за Оскар (Ди Мариа, КР7...)
4)      Ако Пеп Гвардиола има засега една ЛШ титула и таа е незаслужена поради лоши одлуки во полуфинале. Можеби! Но, тоа полуфинале е добиено во поголем фер плеј отколку твоето во Милано (Интер-Барса).

Заклучокот за крај би бил: Не е цел свет против Мурињо. Мурињо оди против цел свет за да добие лична сатисфакција, за да биде е*аниот шеф во прес-салите, е*аниот господар на медиумските игри. Лицемерно е спрема оние кои го сакаат и почитуваат и нив да ги вклучува во играта, но од некоја временска дистанца можеби и следбениците  ќе сфатат дека следеле „погрешен воз“. Моментално најголемите негови „портпароли“ навивачите на Реал не заслужуваат таква игра и таков однос. Дали како навивач на Реал сте се запрашале: Дали е тоа Реал што сакаме да го гледаме? Дали Рамос и Давид Виља треба да се мразат после 2 дуели поради тоа што некој наредил „уби го противникот“? Дали Меси мора да заврши со скршеница затоа што освен со груб фаул не може да се чува? Дали 200 милиони вредни играчи од клупа треба да ги гледаат плејмејкерските способности на Пепе и Кедира? Ако искрено во себе си одговоривте на овие прашања верувам дека се разбравме.
На крајот на краиштата како при таква лоша УЕФА и судиски организации (Италија, Шпанија, Англија) Мурињо важи за еден од најтрофејните тренери? Едноставен одговор кога Мурињо ќе крене трофеј тоа е затоа што е најдобар тренер. Кога Мурињо ќе загуби други се криви. Калимеро нема правда!

п.с. Секој што ќе приложи некаков доказ, судиска грешка, слика, видео, ракопис, исечок во најкраток можен рок ќе биде удостоен со одговор.

четврток, 28 април 2011 г.

Не е петарда, но ... (Реал - Барса 0:2)

Во мојот претходен текст напишав за митот на непобедливост кој Барса почна да го создава. За момент, ДА, но само за момент помисливме дека тој мит почна да бледее. Долг период е за еден Реал Мадрид 3 години да не може да се помириса титула, 6 години да си далеку од финале на ЛШ, 3 години да јадеш „ќотек“ во дуелите со Барселона. Премногу беше! Затоа и толку се радуваа на победата во Купот, затоа дури и на ремито 1:1 славеа како да победиле. Огромните вложувања и како шлаг на се доведувањето на (според многумина) најдобриот тренер се чинеше дека почнаа да даваат резултат. Една недела секој навивач на Реал беше на „седмо небо“! Драги мои толку Ви е доста! Вашите 5 минути помина.
Да, да, да! Нивните 5 минути поминаа, а сега ние славиме (и тоа среде Мадрид). Голем ден за Барселона! Голем ден за Меси и компанија! Голем ден за Пеп кој покажа дека не е „голобрад“ тренер. Пеп почна да победува и во прес салите, но како што и најави – „Ние ќе покажеме на терен“, така и направи. И таму Пеп победи. Фантастично издание на Барселона кое не сакам да го коментирам. Доволно е да се погледнат двете видеа подолу за да знаете кој е NUMERO UNO. Grande Messi, дефинитивно!
Нека ни е честита победата: Visca Barca!
п.с. Не е петарда, но боли како петарда!



вторник, 26 април 2011 г.

Сепак се врти (Ел Класико part III)

     Сепак се врти! Топката е тркалезна! Некогаш си на врвот, некогаш си долу. Додека си горе е слатко и убаво. Но, доаѓа време кога мора да го напуштиш тронот и да го препуштиш на некој друг, на твојот ривал. Дали е така и во моменталниот случај со Барселона и Реал Мадрид? Го препушта ли Барселона тронот на најлутиот ривал или тоа е фатаморгана и моментална слабост? Одговорот ќе го добиеме за од прилика недела дена. Еве ги моите видувања за моменталната ситуација и моја анализа за тоа како треба Барселона да настапи и да го помине Реал Мадрид:
    Барселона ги живее своите златни години, години во кои вложувањата во „Ла Мазија“ почнаа да даваат плодови. Најлутиот ривал беше донесен до ситуација на пет последователни неуспеси во Ел Класико, беше донесен во ситуација да прими 6 гола на својот Бернабеу, „петарда“ на Камп Ноу и тотално демолирање во неколку наврати. Барселона почна да создава мит на непобедливост. Тимот почна да сее страв кај противниците со понижувања изразени со 5ки во мрежата, посед на топка над 80%, 0 удари кон својата мрежа, 700тини прецизни додавања по натпревар итн. Но дојде и тој момент – на патот на Барселона се исправува Жозе Мурињо, тренер со фантастични резултати зад себе, веројатно тренерското име број еден за последната деценија. Судбината сакаше 4 Ел Класико во 20 дена. Дојдовме до уште само 2 од нив. Пред почетокот на првото – шансите беа 70-30 за Барса. Но, во тој момент аутсајдерот се издигна од дното и комплетно ја сврте работата во своја корист. Во моментот имаме ситуација во која Реал Мадрид е фаворит во нокаут полуфиналето. Мурињо успеа со нему својствени методи на игра психолошки да ги издигне своите фудбалери, да им ја врати самодовербата, да им покаже дека може да се спротивстават на Барселона. Ја сум навивач на Барселона, но ќе бидам искрен - Во ова полуфинале почнуваме како аутсајдери (барем на првиот меч)!
     Барселона има потреба од добар резултат на првиот натпревар. Тимот мора да се врати во игра. На тимот му е потребна добра партија, но не само добра игра, туку и поволен резултат. Издржани се зборовите на Пеп дека концепцијата и играта градена со децении наназад треба да се задржат, но сепак ова се нокаут натпревари па ниеден фан на Барса не би му замерил на Пеп доколку отстапи од својата филозофија. Овде не сугерирам на менување на филозофијата во смисла на повлекување во дефанзива, правење бункер, паркирање на автобус пред Валдес. Сугерирам на поинтелигентна формација – барање на слабите страни на противникот, подобро маркирање на квалитетните играчи на противникот, чување на силите па молскавични 15тина минути. Уште еднаш ќе повторам – не е ни малку лесно да се добие нокаут фаза, па макар противникот да биде и Шахтјор или било кој друг. Потребни се квалитетни 180+ минути.
     На првата слика ќе ја погледнете мојата добитна формација, а подоцна ќе ја образложам.
Моите идеални XI и поставеност

     Голманската позиција е 100% резервирана за Виктор Валдес. Валдес годинава е приказна за себе. Тој повеќе не е онаа „битанга“ што примаше смешни голови и правеше ужасни реакции после примен погодок. Валдес 2-3 сезони наназад е симбол на стабилност. Играч, а не голман на Барселона. Играч кој во текот на еден натпревар знае да направи повеќе пасови од еден Бензема на пример, кој знае да истрча повеќе од Ибрахимовиќ итн.
     Одбранбената тројка би била – Маскерано, Пујол, Пике. Маскерано е играч кој знае да истрча за двајца. А десната одбранбена позиција честопати останува празна поради офанзивната улога на Дани Алвес. Пујол треба да биде поставен централно за да му се остави слобода на дејствување и корекција на евентуални грешки на последните играчи од средината. Пике лево!? Да Пике лево за да го маркира Роналдо. Пике покажа дека знае како да одигра против Роналдо. Во купот ја осетивме вистинската сила на Кристијано. Штом некој од средишните играчи на Реал ќе примеше топка веднаш се форсираше Роналдо во напад. Се покажа дека Адриано има гооолеми проблеми да се справи при високо нафрлени топки. Затоа идеален за таа лева бековска позиција е Пике. Во случај на присуство на висок напаѓач (Адебајор конкретно) може да дојде до комплетна смена во одбраната, односно редослед Пујол, Пике, Маскерано. Сепак тоа не е нешто неочекувано. Мурињо знае неколку пати во текот на еден меч да ја менува тактиката. Затоа на секоја негова промена Пеп треба интелигентно да одговори со ротација на дефанзивците.
     Средина со Бускетс како заден среден. Немам посебен коментар. Бускетс не игра во блескава форма, но неговото разбирање и „дишење“ со Барса-филозофијата го прави супериорен во изборот за оваа позиција. Чави со слободна улога во средината, со простор да делува во сите можни насоки. Засилување на „ослабената“ лева одбранбена страна со присуство на Кеита во средината. Брзите пробиви на Роналдо мора да се спречат уште тука – Кеита е вистински за таа улога.
Маркирање на офанзивните бекови на
противникот и покривање на Кристијано

    Напад без Педро!? Виља централно, ослободен од непотребни шпринтови, комплетно насочен кон реализација на шансите. Меси десно! Едноставно мора да се размислува на ваква промена. Во текот на мечот Меси може да ротира и изигра на различни позиции. Но Меси мора да стартува десно. Постојат две причини: 1) Со присуството на Меси и Алвеш далеку десно. Се изолира офанзивното дејствување на Марсело – играч кој знае да создаде многу неволји. Уште поважно се одвлекува вниманието на Ди Мариа кој ќе мора да мисли почесто на враќање назад. 2) Конекцијата Меси-Алвеш годинава се покажа како убиствена. Сведоци бевме на неколку голови во кои двајцата ја разменуваа топката и по 4-5 пати пред финализација. Иниеста лево! Комплетно неутрализирање на Алваро Арбелоа и неговото офанзивно делување. Иниеста е играч кој знае да врзе за себе одбранбен играч и да го излуди во текот на мечот. Иниеста знае да реализира, Иниеста знае да проигра, Иниеста знае да погоди од секаде.
     Често пати не можам да го разберам Пеп со неговите изговори зошто не ги прави 3те дозволени замени („Да не се наруши ритамот на тимот!“). Сметам дека ова е една голема заблуда и грешка во размислувањето. Потребно е да се искористат сите три замени и да се корегира било каква слабост во тимот, да се внесе свежа крв, да се внесе играч кој ќе даде импулс во натпреварот. Да не навлегувам во веќе поминати натпревари, но една од причините за неуспехот во Купот според мене беше не-освежувањето на составот во екстра-времето. Затоа во среда мора да се внимава на овие детали. Педро е одлична замена за после 60тата минута. Играч кој може да ја дотолчи (под претпоставка) изморената одбрана на Реал. Тиаго Алкантара, Жефрен и Афелај се исто така погодни за внесување брз фудбалер кој може да ја промени динамиката на мечот.
     Ова е моето видување за поставеноста на Барселона која може да донесе поволен резултат, во најдобар случај победа. Демантирање на сите мислења за некаков пад на формата, демистификација на Мурињо и неговиот стил на водење на своите екипи, отстранување на сите сомнежи кој е најдобриот тим во последните 5-6 години. На крај на краиштата победа за мирен реванш и остварување на целта – финале на Вембли!


п.с. Вашите видувања и коментари слободно оставете ги во коментар под текстот.

среда, 16 февруари 2011 г.

Арсенал vs. Барселона (Preview)

Убедливо најатрактивниот пар во осмина финалето на Шампионската Лига е дуелот на Арсенал и Барселона. Овие два тима во последните 5 години се среќаваат редовно во нокаут рундите со што развија едно мало ривалство. Актуелна е и сагата за заминувањето/останувањето на капитенот на Арсенал - Цеск Фабрегас во Барселона. Двата тима негуваат тотален, напаѓачки фудбал, убав за гледање, допадлив. Неколку добри причини за одличен двомеч после кој ќе останеме пократки за еден голем фудбалски великан во доигрувањето на ЛШ. Мојата анализа на натпреварот ја презентирам во 4 точки:

Барселона сега и лани

За разлика од минатата сезона Барселона оваа сезона е покомплетен тим. Тимот лани имаше недостиг на фудбалери (резерви) за одредени позиции. Годинава скоро за секоја позиција конкурираат по најмалку двајца. Најголемиот квалитет кај Барселона според мене е универзалноста на повеќето од играчите. Во даден момент еден фудбалер може да одговори на повеќе позиции. Па така се навикнавме да го гледаме Бускетс како централен дефанзивец, како реализатор, деструктивец итн. Адриано може да игра како лев и десен бек, Меси игра на секоја позиција во среден ред и напад. Жерард Пике се издигна во дефанзивец од светска класа. Педро го развива талентот во позитивен правец и станува значаен фактор за успесите на тимот. Виља е константно корисен. Можеме да додадеме уште една реченица за Барса сега и лани: Во својот состав Барселона има осум фудбалери кои се светски шампиони во фудбал.

Фабрегас против Меси


Арсенал сега и лани

Арсенал оваа сезона е генерално подобар од ланската. Венгер донесе врвен стрелец кој покрај одличното движење без топка, добро игра и со глава (Шамак). Ван Перси полека, но сигурно ја наоѓа својата форма. Најзначајно нешто за тимот е конечното пронаоѓање на вистинскиот среден ред. Венгер долго време бараше и конечно доби комплетно добра средина – Насри, Фабрегас, Волкот, Вилшер, Диаби, Сонг повеќе не се деца што ќе блеснат на еден натпревар и ќе чекаме после 5 меча да го повторат истото. Им се случија неколку кикс натпревари во првенството, но сепак сеуште се во конкуренција за насловот. Дали конечно „дечињата на Венгер“ пораснаа? Ќе почнат ли да ги добиваат големите мечеви?  

Двомечот лани

Првиот натпревар имаше чуден тек. Барселона го одигра веројатно најдоброто полувреме под водство на Гвардиола, но за жал не реализира ниедна прилика за гол. А имаше барем 5 сто отстотни шанси. Се случи вистинска канонада на голот на Алмунија. Но французинот одолеа. Во вториот дел речиси без некој сериозен притисок Ибрахимовиќ реализираше на два пати за убедлива предност. И кога сите очекуваа голема победа на Барселона во гости, „децата“ се разбудија и го направија двомечот интересен.
Реваншот на Камп Ноу може комплетно да се нарече Меси против Арсенал. И нема да згрешиме ако така го наречеме. Водечкиот гол на Бендтнер значеше само поттик за Лео Меси да ја одигра можеби партијата на кариерата. Четири гола против Арсенал, во елиминациска фаза, во реванш натпревар е достигнување кое го можат само најголемите.

Двомечот сега

Очекувам еден многу посилен Арсенал од ланскиот. Но и многу претпазлив Арсенал особено на првиот натпревар дома. Многу битно ќе му биде на Венгер да замине на реванш со празна мрежа. Најважно од се според мене е Арсенал прв да стигне до водство. Најслаба точка кај Барселона е левата бековска – каде одново ќе мора да игра Максвел (најслабата алка од ланскиот прв наптревар).
Од друга страна ако го изземеме ремито на Барса во Хихон, ако додадеме 3 дена одмор, комплетна посветеност, мотивирани фудбалери, сериозност во пристап, претходна серија на непобедливост тогаш од Барселона знаеме што да очекуваме – одење на гол повеќе од противникот дури и на неговиот терен. Најслаба точка кај Арсенал е одбраната. Тука е големата предност на Барселона.
Генерално двете екипи ја сакаат топката во свој посед и се покомотни кога ја имаат во себе. Кој ќе ја добие битката за поседот на топка? Дали Бускетс или Вилшер, дали Чави или Фабрегас, дали Иниеста или Насри, Меси или Волкот, кој ќе биде факторот Х? Премногу прашања и премногу дали. Пресметката почнува во 20:45! Фудбалски сладокусци време е за уживање!