Поводот што по подолго време пишувам текст се Евро квалификациите и Македонската по малку тажна приказна во истите. Доста интересни и заплеткани изгледаат групите по 4 одиграни кола. На некои места патниците за ЕВРО 2012 веќе се наѕираат, други групи пак како нашата се тотална мистерија. Да сум до толку наивен и да не го користам здравиот разум би можел да напишам – „Дури и ние имаме шанси да фатиме приклучок“. Но за жал не е така! Навистина тажно!
Македонската фудбалска репрезентација е навистина чудна приказна. Таман сите ќе кренат раце од неа, ќе одиграме мизерна партија против административците од Андора (откако напуштиле од работа), ќе се изрезилиме до крај против Ерменија и повторно искра надеж, повторно нешто неочекувано – одличен натпревар против Русија, добра тимска партија – арно ама пак приказната завршува (овој пат) со незаслужен пораз. Натпреварот против Русија докажа едно најдобри сме кога се браниме со бункер тактика и дека дури ни против селекции како Андора и Ерменија не треба да се занесуваме со претерана офанзива – едноставно толкави ни се напаѓачките способности (Пандев извини ти си исклучок).
Што се однесува до Русите навистина треба да бидат пресреќни што заминаа дома со полни раце, иако ништо не покажаа. Полека, но сигурно се покажува дека „Словенечката шлаканица“, не целосно ја научиле. Сепак и покрај бледилото од „Филип Втори“ Русите се први во групата и така и ќе презимат.
Што се однесува до нас едно мало БРАВО! Искрено не очекував добра игра после 60тата минута кога најчесто паѓаме и излегуваме од колосек. Спротивно од тоа машки нападнавме токму во тој период кога сфативме дека противникот не е ништо посебно (барем денеска не беше). На судијата нема што многу да му се лутиме иако беше некако расеан на целиот натпревар. На Илчо нема што да му замериме иако промаши пенал. Слободно може да го прогласам за играч на мечот бидејќи се што се случи по интересно и тој беше тука. Штета за пеналот, но кога срцето се остава на терен публиката знае да награди.
Останатиот дел ќе го прокоментирам во неколку реда: Фантастични три репрезентации непобедливи и убедливи – Холандија, Шпанија, Германија. Едноставно незапирливи за своите противници. Германија до душа имаше не ресепектабилен противник, но оваа и победата над Турција и максималните 12 бода говорат сами за себе. Холандија не запира и продолжува да игра допадлив фудбал и да реди победи изразени со голема гол разлика. Незавршената работа во ЈАР ја преточија во позитивна енергија и максимална 12ка на стартот од ЕВРО квалификациите. Шпанија е уникатна фудбалска машина. Иако тимови машини користиме за екипи базирани на физичка сила и воиграност, оваа е со малку поинаков карактер. Убавината во играта, секој потег на теренот од бек – до центарфор, секој дриблинг, гол или проигрување – сето тоа Шпанците го претворија во уметност. Кога без на пример еден Чави, еден Цеск Фабрегас се гази Шкотска (иако резултатски не така изразено), а противникот ќе се „стави во шише“ тоа е само демонстрација на моќ на актуелниот светскиот владетел.
Деновиве по социјалните мрежи пишував на тема англиски фудбал инспириран од нечовечност на Де Јонг и кршењето нога на противникот при што судијата не свирна ни фаул. Тематиката во тие написи беше Англискиот фудбал – добро прикажан на телевизија, преноси со многу камери, репетиции, полни стадиони (пред се, дури и кога играат Кру – Нортемптон J). Но поентата е нешто сосема друго – позади целата таа добро организирана претстава стои неквалитетен фудбал – традиционалистички, долги топки, „тепање“ по теренот, остра и груба игра (толерирана од судиите), повеќе црномурести орачи по теренот отколку бразилски магионичари, повеќе британски воинствени фудбалери, отколку креативци. А публиката – иста како и фудбалот премногу врзана за традицијата. За стартот на Де Јонг следуваше „нормална“ бууурна реакција од целото гледалиште бидејќи нивниот „воин“ машки се бори. „Ако сакате борба организирајте гладијаторски игри!“ Затоа каков е фудбалот во лигата такви се и резултатите на репрезентацијата. Мизеријата против Црна Гора, Тунис на СП, Македонија и неинвентивноста се последица на играњето таков фудбал во првенството. Доколку нешто не променат (а тешко менуваат) нема да се потсетат долго на 1966.
Нема коментари:
Објави коментар